(…) jak masz dziś wykitować, to dziś wykitujesz, i nie pomoże ci żadna ochrona.
Kapłani Wiedzy wierzyli, że gdy prośba wymaga udziału innych, nasze Wyższe Ja uzyskuje współpracę „Poe Aumakua”, co tłumaczy się jako „Wielki Związek Wyższych Ja”, w celu uzyskania materializacji naszej prośby. Nauczali oni, że wszystkie modlitwy muszą najpierw iść do Aumakue, czyli indywidualnego Wyższego Ja, a gdy Wyższe Ja nie może spełnić pragnienia samo, niesie modlitwę do Wyższych Ja innych osób, których udział w materializacji jest konieczny. Ponad poziomem Wyższych Ja są jeszcze wyższe poziomy świadomości, które są całkowicie ponad możliwością ludzkiego pojmowania, ale które mogą tworzyć wypadki i stany w szerszej skali.Zdecydowanie jest jednym z najważniejszych elementów skutecznej modlitwy. Analiza sprawozdań nadsyłanych przez wielu ludzi, którzy osiągnęli dobre wyniki przy pomocy praktyki Wiedzy Tajemnej ujawnia, że wszyscy oni starannie rozważyli pożądany stan. Ściśle określili to, czego chcieli i potem już trwali przy swej decyzji. Ci, których spotkały niepowodzenia, doświadczały trudności w podjęciu decyzji, nigdy nie decydując się na konkretny cel.
„Nasienie”, czyli forma myślowa upragnionego stanu nie noże być zmieniana, gdy już została określona. Gdy zostanie posadzony kasztan, nie może wyrosnąć dęb. Gdy przekażemy prośbę o domek nad brzegiem morza, nie będzie on mógł być zamieniony na chatę górska. Jeżeli wsiądziecie do taksówki i podacie kierowcy pół tuzina różnych adresów, on z pewnością straci orientację i odmówi kursu. Sprzeczne formy myślowe zdezorientuję wasze niższe ja i prawdopodobnie spowodują odrzucenie ich wszystkich. Jasne wyobrażenie waszego pragnienia powinno być dokładnie odciśnięte w waszym umyśle, zanim modlitwa stanie się skuteczna. Kapłani Wiedzy Tajemnej uczyli się na pamięć swych recytacji modlitewnych i potem wypowiadali je trzy razy. Chcieli mieć pewność, że modlitwa nie zostanie zmieniona. Warto przyswoić sobie ten zwyczaj. Kiedy już zdecydujesz dokładnie, czego pragniesz, zapisz swoją prośbę i naucz się jej na pamięć. Działanie fizyczne. Jakim jest czynność pisanie prośby, pomoże ci wywrzeć wrażenie na niższym ja i uzyskać jego współpracę. Zapamiętanie prośby gwarantuje, że wytworzysz tę samą formę myślową za każdym razem, kiedy będziesz ją przesyłał.
Jeżeli mówisz innym ludziom o swojej decyzji, upewnij się, że są oni pozytywnie nastawieni do sprawy. Bliscy przyjaciele i krewni, nawet nie zdając sobie z tego sprawy, często przeszkadzają wyrażaniem swego zdania na dany temat lub zabawnymi kpinami, które odbierają wiarę i pewność siebie. Logicznie myślące średnie ja musi wierzyć, że to, o co zdecydowałeś się prosić, jest możliwe, ponieważ czego średnie ja nie może logicznie akceptować, tego z pewnością nie zaakceptuje niższe ja. Jeżeli niższe ja nie wierzy, może stracić całe zainteresowanie sprawą i w ogóle nie zatroszczy się nawet o przesłanie prośby w formie obrazu do Wyższego Ja. Dla kapłanów Wiedzy Tajemnej modlitwa zwykła być już z nazwy „Rzeczą możliwą do otrzymania”, poza tym „należącą do siedliska myśli możliwych do zrealizowania”.
Przed przesłaniem prośby należy jeszcze dokładnie rozważyć fakt, że Wyższe Ja nigdy nie bierze udziału w kradzieży. Mię będzie „okradać Piotra, aby spłacić Pawła” i nie będzie zmuszać nikogo do czegoś, co nie jest zgodne z jego wolą. Nie możesz prosić twego Wyższego Ja, aby sprawiło, żeby ktoś cię pokochał /chodzi o ścisłe określenie osoby - przyp. tłum./ lub aby odebrało komuś coś i dało tobie. Twoje niższe ja pragnie być porządku wobec ciebie, musi też wierzyć, że jest w porządku wobec wszystkich zainteresowanych. Musisz rozważyć skutki tej prośby. Jakie mogą wyniknąć dla twoich krewnych, przyjaciół i kolegów z pracy, jeżeli sprawa będzie ich również dotyczyć.
Wielu ludzi, zapragnąwszy czegoś nagle, natychmiast śle prośbę typu „daj mi”. Zbyt często odkrywają oni, że prosili o „białego słonia”, jak np. samochód, za który trudno będzie płacić raty lub dom, który jest o wiele za duży. Konieczne jest prześledzenie wszystkich konsekwencji prośby. Aby prośba była „w porządku”, powinna być korzystna dla wszystkich zainteresowanych stron. Ktoś mógłby prosić o duży dom, gdzie mógłby gościć wszystkich swych przyjaciół, jednak jego żona mogłaby nie chcieć sprzątać zbyt wielkiej ilości pokoi. Żona mogłaby pragnąć kosztownego samochodu, jednak jej mąż mógłby nie być w stanie płacić rat. Mąż mógłby prosić o nową posadę z lepszą płacą, ale zwiększone obowiązki wymagałyby jego nieobecności w domu, co zasmuciłoby rodzinę.